Blog
Joint Security Area Visitor Declaration
4 Aug 2014
Before we were allowed to enter the conference building in the Joint Security Area in the Demilitarized Zone between the North and South Korean borders we were required to sign the following Declaration.
Of special interest are point 2c and d.
Bedden in Hiroshima
4 Aug 2014
Voor ons vertrek heb ik opgeschreven hoe verschillende aspecten van ons reisplan in de voorafgaande maanden vorm hebben gekregen. Hieronder een fragment uit dit document
De naam Hiroshima is voor eeuwig geassocieerd met de atoombom onder andere door “mon amour” dus deze stad werd als vanzelf opgenomen in het reisplan. Bovendien was Susan zeer verguld met haar slaapplaats in Hiroshima: het World Peace Center, gerund door een Amerikaan en zijn Costaricaanse vrouw. Hier worden rondleidingen georganiseerd door het herdenkingspark en gesprekken met overlevenden van het atoom bombardement.
Er was een verontrustend aspect aan het verblijf in het World Peace Center, kenmerkend voor veel goedkope Japanse en Koreaanse slaapplaatsen: ze hebben geen bedden maar futons een soort matjes op de grond. Ik heb direct gemailed dat ik een ernstige rugpatient was (niet waar). Het antwoord was welwillend. Ze zouden in een naburige school een kamer voor mij klaarmaken met westers bed. “Your wife has to sleep on a futon. Sorry” , voegden ze toe.
Margot en ik komen hier wel uit, hoop ik.
Onderstaande foto laat zien dat het uiteindelijk allemaal wel mee viel.
Hiroshima atoombom
31 Jul 2014
In het boeiende Hiroshima Peace Memorial Museum bevindt zich een replica van de atoombom die in 1945 boven Hiroshima is ontploft. De ontploffing, op 600 meter hoogte, veroorzaakte op de grond een temperatuur van 5000 graden Celcius en een luchtverplaatsing vele malen groter dan die van de zwaarste orkaan. Over vele kilometers werd de stad letterlijk met de grond gelijk gemaakt. Al deze onvoorstelbare vernietigingskracht is samengebald in deze uit zijn krachten gegroeide granaat van nauwelijks drie meter lang.
Ik stond er na te kijken en de afstandelijke gedachte drong zich bij mij op dat dit een triomf is van het menselijke vernuft.
Maar dit vernuft had geen controle over de intermenselijke processen die tot gevolg hadden dat 140000 mensen stierven als onmiddellijk gevolg van de explosie.
Ik wandelde verder en dronk een kop koffie. Frank
Koreaanse Christus
29 Jul 2014
Het meest opvallend in het Busan Museum of Art, op de tentoonstelling 'Masterpieces of Modern Korean Painting' (modern gaat tot halverwege de vorige eeuw) is dat alle figuren op de schilderijen Koreanen zijn, Aziaten in elk geval.
Er zijn twee zalen met Bijbelse voorstellingen van Kim Ki-chang.
Moeder Maria is Koreaanse, Christus is een Koreaan. Zijn discipelen komen ook uit Korea. Zij dragen wijde geplooide gewaden met losse ceintuur en zwarte, breedgerande hoge hoeden met een smalle top. Zoals bij de traditionele Koreaanse dracht van hoge ambtenaren in vroegere dynastieën.
Hiroshima
29 Jul 2014
Op reis wordt ook de atoombom op Hiroshima (en Nagasaki) meer dan ooit werkelijkheid. In Hiroshima bezoeken we het World Peace Museum met de tentoonstelling over 6 augustus 1945. Er hangen foto’s van mensen die de smeulende armen ver van het oververhitte lijf vandaan houden. Net als op de in Nederland bekende foto van het naakte, rennende meisje.
In een van de zalen staan vitrines met resten: kleding en voorwerpen van kinderen en volwassenen die door de bom werden getroffen.
Heel aangrijpend vind ik een verroest driewielertje van een klein jongetje. Er staat een uitleg bij. Het kind reed tijdens de klap in het achtertuintje rond. Zijn vader heeft hem daar begraven, samen met zijn fietsje. Hij kon het niet over zijn hart verkrijgen dat manneke in een massagraf te leggen.
De ouders zijn overleden, het verroeste fietsje werd aan het museum gedoneerd.
Met de trein naar parijs
29 Jul 2014
Er is een spoorlijn aangelegd vanuit het zuiden van Zuid-Korea tot de grens, het niemandsland tussen Noord en Zuid. Als de Noord-Koreanen eindelijk eens hun grenzen openstellen, dan kan de spoorlijn worden doorgetrokken. De reisleidster lijkt zich te verheugen op de reis die ze dan kan maken. Vanaf Busan, via Seoul, Noord-Korea en Mongolië, helemaal naar Parijs.
'Wat denkt u?' vraagt ze ons, het toeristisch busgezelschap. 'Zal het ooit gebeuren?'
Ik vang haar blik, en knik haar toe. Waarschijnlijk ben ik niet de enige met die optimistische reactie.
'Ja?' vraagt ze. 'Denkt u dat?' Lijkt het maar zo, veegt ze misschien toevallig over de onderkant van haar oog? Even lijkt het alsof het idee zomaar per spoor naar Parijs te kunnen rijden haar ontroert.
Elitetroepen
29 Jul 2014
Elitetroepen
De vrouwelijke gids van de tour door het niemandsland tussen Noord- en Zuid Korea, een jonge Koreaanse, vindt mannen van de elite troepen van de UN het mooiste, zegt ze ons, toeristen, vriendelijk glimlachend. De gewone Amerikanen kunnen er ook goed mee door, maar de elitetroepen, ‘wow!’
Op de UN-bus waarmee we door het militaire complex toeren, stapt een aardige, grote, blonde, Amerikaanse escort in. Hij zit vooraan, zij staat net achter hem. Discreet wijst ze op zijn rug. ‘Een gunstige uitzondering,’ zegt nog net hoorbaar.
Als we de compound verlaten, bedankt ze hem en zegt hem namens de groep vaarwel. Met een sexy stemmetje voegt ze eraan toe: 'tot morgen!' Morgen zal ze weer een groep rondleiden.
Pantomime
29 Jul 2014
In een warenhuis in Hiroshima laat ik een verkoopster zien dat aan mijn ene oorbel wel, maar aan de andere geen stekertje zit.
'Kijk,' zeg ik in het Nederlands, 'zo een heb ik er nodig.'
Zij praat in het Japans tegen mij, wijst naar een toonbank een eindje verderop. Zij wenkt, loopt erheen, ik loop mee. Uit een bovenkastje daar grijpt ze de ene kartonnen doos na de andere, met schroeven, spijkers, en gordijnringen en dan, zowaar, een plastic zakje vol stekertjes. Ze geeft me er één.
Ik houd twee vingers op: 'één reserve?'
Zij knikt, zegt 'hai, hai' en schuift me er nog een toe.
Ik pak mijn portemonnee, zij houdt de vlakke hand rechtop, wuift ermee: kost niets.
Deze pantomime voor twee personen eindigt erin dat ik mijn hoofd buig, zij ook neigt. Ik doe van 'arigato' en zij van nog veel meer en van 'bye bye.' Dan loop ik trots weg met in elke oor een bel.
Moderne technologie
29 Jul 2014
 |
 |
 |
Zo van buitenaf als toerist beschouwd was vooral Zuid-Korea super high tech wat dit betreft beter dan Nederland.
In zowel Korea als Japan vielen de toiletten op. Via een elektonisch bedieningspaneel met soms wel 20 knoppen kon de warmte, de kracht en de aard (wassen, bidet of drogen) van een straal water of warme lucht in de bilspleet en/of andere te reinigen edele delen worden bepaald. Deze voorziening troffen we aan in de meeste cafés en restaurants en hotelkamers.
Zuid Korea was overdekt met WIFI tot in kleine smoezelige eetgelegenheden en het strand toe. Dit land heeft het snelste internetsysteem ter wereld. Japan was minder goed WIFI bedeeld. In sommige hotelkamers was de kwaliteit niet optimaal en soms was WIFI afwezig in horeca gelegenheden.
In cafetaria’s werd vaak een draadloos zendertje overhandigd dat begon te piepen als de bestelling klaar was om te worden opgehaald. In restaurant lag een dergelijk WIFI apparaatje op tafel om de ober te waarschuwen dat een keuze uit het menu gemaakt was.
Zowel in Korea en Japan was op stationperrons aangegeven waar precies de wagon van de gereserveerde plaatsen stopte. In metrostations waren gekleurde tegels precies tegenover de wagondeur van het binnengekomen treinstel. Japanners gingen bij deze tegels netjes in de rij staan. We zagen ook instaptegels speciaal voor vrouwen. De bedoeling hiervan is ons niet duidelijk geworden
De bussen in Kyoto gaven op een elektronisch display nauwkeurig aan bij welke halte ze stopten, en via een duidelijke kaartje met door kleuren aangegeven busroutes was het niet moeilijk je te verplaatsen, ondanks dat de meeste aanwijsborden in Japanse karakters waren weergegeven.
Hiermee enigszins in tegenspraak waren de warrige bovengrondse elektriciteits kabels die in Japan soms straten en pleinen ontsierden. In Nagasaki hebben we ons vaak verplaatst met een oud trammetje waar je gepast geld in een gleuf moest stoppen. Een vriendelijke conducteur kwam langs om geld te wisselen.
fgk